Radiestesia

La radiestesia es fòrça descriada, per çò que es quicòm qu’es pas encara explicable scientificament e tanben i a un fum de charlatans que se dison radiestesistas e que fan tòrt als quand la vertut.

I a doas teorias qu’ensajan d’explicar lo foncionament de la radiestesia, la de l’abat Mermet e la de Yves Rocard.

La primièra teoria ditz que totes los còs quales que sián emeton de radiacions o d’ondulacions e que lo còs uman que dintra dins aqueles camps d’influéncia sentís aqueles corrents que passan per la man. Es per aquò que se dins la man i a un pendul o una bròca, lo flus invesible se manifesta per lo moviment del pendul o de la bròca.

La segonda teoria ditz que lo radiestesista a mai d’intuicion que las autras personas e que en se concentrar e en se questionar mentalament, pòt interpretar fisicament al mejan del pendul o de la bròca çò que sentís.

I a un fum de libres que dison qu’amb de practica tot lo mond pòdon èstre radiestesista, aquò es pas vertat. Cal aver la vertut, es a dire que cal aver de magnetisme e tanben lo biais de l’utilisar.

Per practicar la radiestesia cal pas fòrça material.

Lo mai important son las mans e lo mental del radiestesista e mai que mai sa vertut.

Puèi cal una bròca (d’oliu, d’avelanièr,de fraisse) o un pendul (en fusta, en metal, amb una pròva o non al dintre, una mòstra….òm pòt faire un pendul amb qué que siá ) que servisson de testimònis fisics per radiestesista.

Per las cercas de personas desaparegudas cal tanben de cartas IGN e una fotò de la persona que cal cercar, per poder captar sa radiacion.

Los domenis de la radiestesia son nombroses, recèrcas de liquides (sorgas), d’objèctes inanimats, de metals, de personnas desparegudas, solaç de cèrtas dolors.

Mas lo domèni mai conegut es lo de la cèrca d’aiga, que un fum de mond fan cercar de sorgas per un devinaire d’aiga, dich tanben fontanièr.

De notar pasmens que se pòt sonque trapar las sorgas, es de dire l’aiga que corrís, que las espandidas d’aiga que bolegan pas son pas perceptiblas per radiestesista.

En mai d’aquò quant lo temps es auratjòs o quand fa nuèit lo pendul bolega pas e doncas es pas possible de far de cercas.

D’unes fontanièrs de tria son capables de trapar lo luòc ont passa l’aiga, la prigondor e lo debit de la sorga.

Per capitar de trapar d’aiga, cal pas èstre suggestionat. Es a dire que cal pas que qualqu’un diga se i a d’aiga en çò del vesin o se un còp èra los vièlhs parlavan d’un potz… se que non lo radiestesista se pòt enganar.

Se lo terrenh es gran, la recèrca se pòt far amb una carta e lo pendul, mas es pas aisit d’o far, cal èsser un radiestesista confirmat. Val melhor anar sus plaça e se i a una nautor, s’i quilhar dessús e faire un torn d’asuèlh amb la bròca, d’aquel biais lo radiestesista pòt sentir l’aiga tan luènh coma veson sos uèlhs. Puèi cal anar contrarotlar al dessús de la sorga.

Se lo terrenh es pichòt cal gaitar d’un costat a l’autre del terrenh dins un sens puèi dins l’autre amb la bròca. Es possible que i aja doas sorgas e alara cal cercar la crosada que i aurà mai de debit.

Un còp la sorga trapada, cal verificar qu’es plan d’aiga.

D’efièch, de còps que i a las caunas o las linhas de nautas tension pòdon falsar lo diagnostic.

Puèi cal delimitar la largor del corrent per forar al mièg, a l’endrech ont i a lo mai d’aiga, en s’enganar pas amb las diferentas linhas de fòrça que l’aiga emet, se que non en fonccion de la composicion de la terra traparetz d’aiga o pas res. D’efièch de còps que i a l’aiga passa dins de falhas estancas e se lo foratge es pas precisament dessús i aurà pas d’aiga.

Un còp plan al mièg de la sorga los radiestesistas de tria pòdon calcular mentalament lo debit e la prigondor.

Mas los autres pòdon sonque dire se es una pichòta sorga o una bèla, qu’aquò se vei al moviment del pendul , mai va lèu-lèu mai i a de ronfle.

De notar que plan sovent, quand se trapa d’aiga dins de blesta lo debit es mai pichòt que çò pensat.

Per acabar, cal trapar la prigondor amb lo pendul. Per aquò far lo radiestesista qu’es pas tròp fòrt s’ajuda de pichòtas pèiras que qualqu’un li bota dins la man que ten pas lo pendul. Mas se la prigondor es bèla es pas possible de claure totas las pèiras dins la man.

Lo qu’es fòrt trapa la prigondor mentalament e tre que l’a trapada, lo pendul s’arrèsta sulpic de bolegar.

Mas cal dire tanben que se i a d’argila dins lo sòl, lo radiestesista la detecta pas, caldrà doncas, quand se farà lo foratge, ne téner compte e curar mai prigond.

Alara manca pas que lo perforaire venga per curar lo potz e verificar se lo devinaire d’aiga s’es pas enganat.

Per las cercas de personas desaparegudas cal, coma ja dich una fotò, e de cartas IGN e lo pendul. Mas lo mai important per radiestesista es de se pausar mentalament las bonas questions dins son cap per redusir lo camp de cèrcas. De còps los gendarmas demandan l’ajuda del radiestesista. Mas son pas nombroses los que o pòdon far, que cal una vertut de las bèlas.

La radiestesia pòt tanben èsser aplicada al domèni de la santat.

Mas cal pas confondre lo radietesista amb l’adobaire o lo medicinaire.

Lo radiestesista amb l’impòst de las mans pòt sonque solatjar lo patiment d’una malautia
mas pas garir, val melhor d’anar véser un mètge.

Totas las malautias son pas possible de solatjar, sonque las que son la consequéncia
d’una manca de magnetisma per fauta d’una expausicion electromagnetica
a d’ondas michantas.

D’efièch, i a d’ondas magneticas que son michantas per lo còs uman, coma las sorgas importantas (cal pas que lo lièch siá sus una d’aquelas sorgas, se que non lo còs se pòt pas brica pausar), las linhas electricas nautas tensions, los telefonilhets e sus relais, los ordinators, los radars, la wifi, los aparelhs electrodomestics.

Las personas que son expausadas a aquelas radiacions auràn de simptòmas en rapòrt amb la lor sensibilitat e la lor fragilitat (bronquiti, dolor locala, asma nuechenc, lassièra, mal de càp, cranc….).

A l’ora d’ara, d’unes scientifics prenon en consideracion los dires dels radiestesistas. Existís de geobiologistas que venon faire l’estudi del terrenh abans de bastir un ostal o dins las abitacions qu’existisson per cercar las ondas michantas.

Se vei doncas que la radiestesia, qu’es pas encara explicada scientificament es pasmens quicòm qu’existís e qu’es practicada dins diferents domenis, lo sol problèma es de trapar un vertadièr radiestesista e pas un charlatan.